او از ۱۴ اسفند پس از ۴۹ روز اعتصاب غذای تر دست به اعتصاب خشک زد و آب را هم بر خود حرام کرد
پیام سهیل عربی از زندان تهران بزرگ:
حقوقم را نقض کردید؛ گذشتم. دست کم اجازه دهید اعضای بدنم را اهدا کنم. بعید می دانم که بیش از دو روز دیگر زنده بمانم. نه آب و نه خوراک و نه حتی اجازه می دهم که سرم تزریق کنند. من باید ۷ شهریور مطابق قوانین آزاد می شدم ولی هنوز محبوسم و حتی از حقوق خود مثل تخت و تفکیک جرائم طبق آیین نامه سازمان زندانها محروم می باشم و مثل سایر زندانیان سیاسی محکومیت حبسم را در بند زندانیان عادی که بعضاً توسط رژیم تحریک به اذیت و آزار ما می شوند؛ هستم.
پس از آمدن به زندان تهران بزرگ بیش از ۳ مرتبه تهدید به مرگ و تجاوز شدم و به سختی از خود دفاع میکردم. افسران نگهبان؛ زندانیان تحریک شده و یا پرستار بهداری به خود اجازه می دهند که به ما توهین کنند و وقتی پاسخ می دهم به ما میگویند حُسن اخلاق داشته باشید.
جُرم ما این است که نمی توانیم در برابر ظلم سکوت کنیم.
حال که آزادم نمی کنید و نمی گذارید که در کنار دوستانم همچون آرش یا منوچهر که حرفم را می فهمند؛ زندگی کنم؛ دست کم اجازه دهید اعضای بدنم را اهدا کنم.
سهیل عربی ـ زندان تهران بزرگ ـ ۱۵ اسفند ۹۶
نظرات
ارسال یک نظر